O αψεγάδιαστος κος Denzel Washington

 H πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες του Τhe Equalizer, ενός θρίλερ δια χειρός Antoine Fuqua που θα έκανε τον Mel Gibson και τον Liam Neeson περήφανο, μας δίνει την αφορμή για να μιλήσουμε για τον 59χρονο κο Τέλειο.
Σιχαίνομαι τις αγιογραφίες celebrity. Όμως, μετά από δεκάδες ώρες ψαξίματος, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι ο ταλαντούχος γιος του εργατικού πάστορα αποτελεί όντως πρότυπο. Ηθοποιού, σταρ, πατέρα, συζύγου (αν και έχουν ακουστεί διάφορες φήμες) και ανθρώπου.


Το μικρό δάχτυλο του δεξιού του χεριού. Αυτό που έσπασε παίζοντας μπάσκετ ως πιτσιρικάς (σ.σ. όνειρό του ήταν να γίνει παίκτης στο NFL-τελικά έγινε ο γιος του). Το ίδιο που 'κρέμεται' σε γωνία 45 μοιρών. Αυτό είναι η μοναδική 'ατέλεια' του Αφροαμερικανού που αγάπησε και τίμησε η Αμερική περισσότερο από κάθε άλλο (ναι, πλέον, και από τον Sidney Poitier).

'H ζωή μου άλλαξε στα 14 μου, όταν η μητέρα μου με έστειλε σε ιδιωτικό σχολείο. Αλλιώς θα είχα καταλήξει όπως οι παιδικοί μου φίλοι οι οποίοι έχουν ήδη εκτίσει όλοι μαζί πάνω από 40 χρόνια στην φυλακή'

  Ενός τόσο ταλαντούχου ηθοποιού που, όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος, δεν έχει υπάρξει ποτέ άνεργος. Συγκεκριμένα πήρε τον πρώτο του επαγγελματικό ρόλο ενώ ήταν δευτεροετής στο κολέγιο (σπούδασε υποκριτική και δημοσιογραφία), υπέγραψε το συμβόλαιό του με το πρακτορείο William Morris πριν καν αποφοιτήσει και, από τότε, έχει σπάσει όλα τα κοντέρ.

 

 

''Ήταν Μάρτιος του 1975 όταν, καθισμένος στο κομμωτήριο της μητέρας μου, λίγο μετά την αποβολή μου από το σχολείο, ήρθε μια κυρία που όλοι θεωρούσαμε ότι είχε προφητικές ικανότητες και μου έδωσε ένα κομμάτι χαρτί που έγραφε 'Θα ταξιδέψεις σε όλον τον κόσμο και θα κάνεις κήρυγμα σε εκατομμύρια κόσμο. Τον ίδιο Σεπτέμβριο άρχισα να ασχολούμαι με την υποκριτική''

  Τόσο όσον αφορά τις διακρίσεις του, οι οποίες περιλαμβάνουν δυο κερδισμένα Όσκαρ (Training Day, Glory), 4 υποψηφιότητες (Flight, The Hurricane, Malcom X, Cry Freedom) και δυο Χρυσές Σφαίρες.

 

 

Όσο, και εδώ είναι το ζουμί, τον αριθμό συνεχόμενων καλών ταινιών που μας έχει προσφέρει στα 40 χρόνια της καριέρας του. Τα οποία και ξεκίνησαν με τον ίδιο ως έναν από τους ληστές που πυροβολεί σε ένα σοκάκι ο Charles Bronson στο πρώτο Death Wish. Τι τα θες, όλοι από κάπου ξεκινάμε.

 Η μητέρα μου συνήθιζε να μας λέει ότι οι άνθρωποι δίνουν τα βραβεία (awards), αλλά ο Θεός την πραγματική ανταμοιβή (reward). Δεν χρειάζομαι άλλη μια πλάκα. (...). Άλλωστε ποτέ δεν είχα στόχο το Χόλιγουντ. Εγώ ήθελα να παίζω στο θέατρο και να βγάζω 650 δολάρια την εβδομάδα'

Ένας Αφροαμερικάνος A-list πρωταγωνιστής που, με άξονα το ταλέντο, το ήθος και την ομορφιά του (ήταν ο πρώτος που ψηφίστηκε από το People ως Sexiest Man Alive το 1996) έσπασε -ή βοήθησε να μειωθούν- όλα τα ρατσιστικά στερεότυπα που υπήρχαν όταν ξεκινούσε. Αν και ο ίδιος επιμένει να μην καθορίζεται από το χρώμα του δερματός του. Εξού και οι περισσότερες ταινίες του δεν έχουν σχέση με αυτό.

'Είμαι πολύ περήφανος που είμαι μαύρος. Αλλά μαύρος δεν είναι το μόνο που είμαι. Δεν αποτελεί την βάση από την οποία παίρνω τις αποφάσεις μου ή απαντάω κάθε ερώτηση που είναι μπροστά μου'

 

 

Ένας βαθιά θρήσκος άνθρωπος (διαβάζει ένα κεφάλαιο από την Βίβλο κάθε μέρα) που μιλάει δημόσια για την αξία της πίστης, χωρίς να πουσάρει για την ιδιαίτερη αξία της δικής του.

'Ένα κομμάτι μου ακόμη αισθάνεται ότι ίσως να έπρεπε να γίνω πάστορας. Και ότι συμβιβάζομαι με κάτι λιγότερο. Και αυτό παρότι είχα την ευκαιρία να υποδυθώ σημαντικούς ανθρώπους και, μέσα από τα λόγια τους, να έχω την ευκαιρία να κάνω κύρηγμα'

  Ένας οικογενειάρχης που -σε αντίθεση με ότι συμβαίνει συνήθως στο Χόλιγουντ- παραμένει δίπλα στην γυναίκα που γνώρισε όταν ήταν ακόμη άσημος ('Το μυστικό είναι ότι κάνω ότι μου λέει').

 

 

'Γνώρισα την γυναίκα μου το 1977 στο εστιατόριο ενός ξενοδοχείου, στα πλαίσια των γυρισμάτων της πρώτης μου ταινίας (Wilma). Ήταν η δική της τελευταία μέρα και η δική μου πρώτη. Ένα χρόνο μετά ήμασταν μαζί'

  Ένας πατέρας που έχει κάθε λόγο να είναι περήφανος για τα 4 παιδιά του (περιλαμβάνουν ένα επαγγελματία παίκτη ποδοσφαίρου και μια απόφοιτο του Yale) και αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι το να έχει φίλους άλλους ηθοποιούς ή σταρ.

'Η υποκριτική είναι απλά ένας τρόπος για να βγάζω το μεροκάματο. Η ζωή μου είναι η οικογένειά μου'

  Και, πάνω από όλα, ένας σοβαρός τύπος (από αυτούς που κάνουν μήνες έρευνας για τον ρόλο) που δεν παίρνει τον εαυτό του στα πολύ σοβαρά. Και ο οποίος, ακόμη και όταν μιλάει για το πόσο επιτυχημένος έχει υπάρξει, παραμένει συμπαθητικός ('Είμαι ένας κανονικός άνθρωπος. Μπορεί να έχω στο γκαράζ μια Aston Martin, που αγόρασα όταν πέρασα την κρίση μέσης ηλικίας μου, αλλά οδηγώ ένα παλιό φορτηγάκι')

'Είχα την ευλογία να βγάλω εκατομμύρια δολάρια στην ζωή μου. Όμως δεν θυμάμαι καμία νεκροφόρα να ακολουθείται από μεταφορική. Δεν μπορώ να τα πάω μαζί μου. Το ζήτημα δεν είναι πόσα έχεις, αλλά τι κάνεις με αυτά που έχεις'

  Είπαμε, το παλικάρι (που εμφανώς περνάει καλύτερα παίζοντας κακούς-και εμείς μαζί του) έχει μόνο ένα στραβό δάχτυλο. Διαφωνείς;

 

 

''O Sidney Poitier μου είχε πει κάποτε'' Αν σε βλέπουν δωρεάν όλη την εβδομάδα, τότε δεν πρόκειται να πληρώσουν εισιτήριο για να σε δουν το ΣΚ'. Αυτός είναι ο λόγος που αποφεύγω, όσο μπορώ, να εκτίθεμαι δημόσια''